Ulotność istnienia

Kochani,

Jak już wiecie pożegnałam w tym tygodniu moją Babcię. Bardzo drogą mi istotę, która towarzyszyła mojej Mamie w moim wychowaniu. Zawsze potrafiła wysłuchać, poradzić, pocieszyć. Spędzałam z nią godziny na rozmowach o wszystkim. Wiedziała o mnie bardzo dużo.

Dlaczego o tym piszę?

Bo takie sytuacje, kiedy tracimy bliskich, sprowadzają nas do parteru i pozwalają docenić to co mamy oraz zastanowić się nad tym co WAŻNE. A ważna jest rodzina, najbliżsi, miłość, bliskość, przyjaźń.

Cieszę się, że miałam taką Babcię, która kochała swoje dzieci i wnuki ponad wszystko. Dla niej właśnie RODZINA była najważniejsza. A ja swój czas z nią wykorzystałma najlepiej jak potrafiłam.

Utrata członka rodziny to zawsze trudne przeżycie, ale warto się cieszyć tym co było i zachować dobre wspomnienia. Bliska osoba będzie żyła dopóki będziemy o niej pamiętali i zachowamy ją w sercu.

Biorąc pod uwagę ulotność istnienia to najważniejszy jest czas, który poświęcamy bliskim dopóki są z nami. Pamiętajmy, że ten czas jest ograniczony i nigdy nie wiemy kiedy się skończy. Dlatego warto spędzać ze sobą jak najwięcej tego czasu, jak to tylkio możliweWażna jest również jakość spędzanego razem czasu. Czy jest to tylko siedzenie obok siebie, czy rozmowa? Czy wiemy faktycznie co trapi naszych najbliższych? Czym żyją? Czy tylko mijamy się z nimi w pędzie życia?

Wiem, że dla mnie ważny jest czas spędzany z najbliższymi, choć być może jest on niewystarczający to jednak jego jakość gra dużą rolę.

A jak to jest z Wami? Co jest dla Was WAŻNE?

Kwiaty na topie dałam dlatego, że moja Babcia kochała je również pasjami. Ku jej pamięci cała łąka. Żegnaj Kochana!