Witajcie,
Mimo, że są wakacje to ten temat jest wiecznie żywy i ważny. Ten artykuł warto przeczytać i popracować z nim. Nie jest łatwo, ale warto zastanowić się nad sednem przebaczenia. Uwalnia nas i tego, komu przebaczamy.
Przebaczenie i jego moc
„Słabi nigdy nie potrafią przebaczać. Przebaczenie jest cnotą silnych.”
Mahatmy Gandhi
Dotknięta trudnym doświadczeniem rodzinnym, dużo myślałam ostatnio na temat wybaczania. Pochodzę z wielodzietnej rodziny, gdzie każde z nas jest ogromnym indywiduum. Cechy te doprowadzały często do silnych napięć między nami, konfliktów czy obrażania się na długi czas. Nagła śmierć najstarszego brata uzmysłowiła nam wszystkim, że życie jest tak kruche, że nie warto skupiać się na tym co kto powiedział i zrobił i chować urazę. Na bieżąco trzeba wyjaśniać, wybaczać i korzystać z daru możliwości bycia razem, gdyż nie znamy ani dnia ani godziny. Potem zostanie żal i smutek, że nie odpuściłam, a jest już za późno.
A więc czym jest przebaczenie?
Przebaczyć to znaczy przeprosić, uwolnić drugiego człowieka od winy. Rana, doświadczona obraza, nie będzie odtąd przypisana innej osobie. Doświadczenie nie będzie zatem „wyposażone” w urazy, lecz traktowane jako zakończone i definitywnie przeszłe. Bywa, że stara relacja zaczyna wówczas się odnawiać, a zaniedbana kwitnąć. Przebaczyć drugiemu znaczy nawiązać z nim relację.
Można przebaczyć innym, uwalniając ich od poczucia winy i od odpowiedzialności, które zostały im przypisane; ale możemy też przebaczyć sobie, uwalniając się od poczucia winy za popełnione błędy i za braki, które są w nas.
Aby dojść do etapu wybaczenia, musisz przejść przez etap gniewu i urazy. To naturalne. Ale nie zatrzymuj się w nich zbyt długo. Bo wyrządzisz sobie krzywdę, tak jak samochód utrzymywany długo na wysokich obrotach, psuje się. Według badań, długotrwałe przeżywanie złości i urazy powoduje obciążenia fizyczne i psychiczne, które osłabiają układ odpornościowy i narządy wewnętrzne.
Przebaczenie to postawa, którą warto praktykować w swoim codziennym życiu. Jeśli pielęgnujesz w sobie zgorzknienie i gniew, jeśli ciągle użalasz się nad sobą – co z tego wyniknie? Czy życie z takim nastawieniem jest dla Ciebie satysfakcjonujące?
Wyobraź sobie, że ktoś zarzuca Ci na barki 15-kilogramowy plecak i wysyła w dalszą drogę. Jakbyś się czuł? Twoje ruchy stałyby się powolne, na każdym kroku towarzyszyłoby Ci uczucie ogromnego ciężaru. Brak swobody ograniczałby również Twoją przestrzeń mentalną. Życie stałoby się trudne do zniesienia. Niestety, wiele osób żyje w ten sposób i nie widzi światełka w mroku.
Przebaczenie to proces, który postępuje powoli, ale gdy wreszcie uda się dotrzeć na tę drugą stronę, otrzymujemy możliwość, aby znów oddychać pełną piersią. Przebaczenie niesie ze sobą ukojenie dla duszy osoby, która zdobywa się na ten czyn. Zrzuć z pleców ten wór kamieni, a zobaczysz z jaką lekkością pójdziesz dalej.
Poświęć dzisiejszy dzień na uporanie się z przeszłością. Jeden po drugim zrzucaj głazy ze swoich pleców. Do tego celu wykorzystaj poniższe zadanie.
Komu należy przebaczyć? | Dlaczego należy im przebaczyć? | Moje negatywne myśli i czyny wobec nich. |
W pierwszej kolumnie wpisz osoby, którym chcesz przebaczyć. Zastanów się, może powinieneś wpisać tam także siebie samego? Myślę, że każdy człowiek potrzebuje czasem coś sobie wybaczyć. Oczywiście, jeśli popełniło się błąd, trzeba wyciągnąć wnioski. Niekiedy za niego zapłacić. W końcu jednak przychodzi czas na wybaczenie. Ono uwalnia. Pozwala na nowo posmakować szczęścia.
W drugiej kolumnie opisz dlaczego należy im przebaczyć, to znaczy w jaki sposób pomoże Ci to w życiu, np. bez stresu będziesz teraz chodzić do pracy itd.
Trzecia kolumna to Twój rachunek sumienia. Wypisz w jaki sposób mściłeś się na tych osobach, np. obgadywanie, plotkowanie itd.
Gotową tabelkę przeczytaj dokładnie, uzupełniaj ją tak długo aż znajdzie się tam absolutnie wszystko na ten temat, na koniec podrzyj, wyrzuć do kosza, spal lub spuść w sedesie.
Teraz podejmij decyzję, że te sprawy pozostawiasz już za sobą. Na początek wystarczy jeśli wygonisz z głowy pojawiające się negatywne myśli o tych osobach, ugryziesz się w język, gdy będziesz chciał o nich plotkować itd. Mówiąc krótko będziesz obojętny wobec tych osób. Taki chłodny dystans to przyjemny odpoczynek po gorącej nienawiści.
Bądź silny. Bądź wytrwały. Tylko tak dobro zwycięży w Twoim sercu i poprowadzi Cię do ocieplania stosunków z innymi.
Możesz to osiągnąć! Trzymam za Ciebie kciuki.